δακτυλικό αποτύπωμα

Τα δακτυλικά αποτυπώματα προτάθηκαν για πρώτη φορά ως μέσο προσωπικής αναγνώρισης από τον William Herschel το 1858. Το 1892, η Αργεντινή έγινε η πρώτη χώρα που χρησιμοποίησε δακτυλικά αποτυπώματα σε μια ποινική έρευνα, λύνοντας μια υπόθεση δολοφονίας και εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή στην εγκληματολογική επιστήμη.

Η σύγχρονη τεχνολογία, σε συνδυασμό με την τεχνητή νοημοσύνη, επιτρέπει πιο εξελιγμένη ανάλυση δακτυλικών αποτυπωμάτων. Τα δακτυλικά αποτυπώματα έχουν γίνει βασικό στοιχείο στα βιομετρικά συστήματα ελέγχου ταυτότητας, που χρησιμοποιούνται ευρέως για την επαλήθευση ασφαλείας, ειδικά στις ηλεκτρονικές τραπεζικές συναλλαγές και τις ηλεκτρονικές πληρωμές. Πρόσφατα, έχει επίσης αναπτυχθεί η τεχνολογία τρισδιάστατης αναγνώρισης δακτυλικών αποτυπωμάτων με χρήση υπερηχητικών αισθητήρων.